Χιλιάδες συνταξιούχοι που έχουν βγει στη σύνταξη πριν από το 2016 βρίσκονται αντιμέτωποι με μια ανατροπή που θα μπορούσε να τους φέρει αυξήσεις στα ποσά που λαμβάνουν κάθε μήνα. Πρόκειται για την περιβόητη «προσωπική διαφορά», ένα ποσό-φρένο στις ετήσιες αυξήσεις των συντάξεων, που φαίνεται πως βαίνει πλέον προς μερική ή και συνολική κατάργηση.
Για πρώτη φορά μετά από τρία χρόνια στασιμότητας, οι παλαιοί συνταξιούχοι – δηλαδή όσοι αποχώρησαν πριν από την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου το 2016 – φαίνεται ότι θα μπουν δυναμικά στο «παιχνίδι» των αυξήσεων. Μέσα από τις αλλαγές που εξετάζονται, ενδέχεται να δουν αύξηση στο καθαρό τους εισόδημα έως και 13,5%, παρότι μέχρι τώρα λάμβαναν απλώς ένα ετήσιο επίδομα προσωπικής διαφοράς, της τάξης των 100 έως 200 ευρώ κάθε Δεκέμβριο.
Το σχέδιο που μπαίνει στο τραπέζι προβλέπει δύο (2) σενάρια και είναι:
Κατάργηση. Η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς σημαίνει ότι το ποσό που λαμβάνουν σήμερα οι 670.000 συνταξιούχοι ως συμπλήρωμα της παλιάς τους σύνταξης για να μη μειωθεί από τον επανυπολογισμό του Νόμου 4387/2016, θα ενσωματωθεί στη σύνταξη. Από το 2026, οι συνταξιούχοι αυτοί θα αρχίσουν να λαμβάνουν αυξήσεις.
Η κατάργηση και ενσωμάτωση της προσωπικής διαφοράς στη σύνταξη (κατά το πρότυπο των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων) θα «ξεκλειδώσουν» αυξήσεις για τους συνταξιούχους που τα τελευταία τρία χρόνια βρέθηκαν εκτός πλαισίου δικαιούχων. Συνταξιούχος που σήμερα λαμβάνει 950 ευρώ, εκ των οποίων τα 150 ευρώ είναι προσωπική διαφορά, θα χρειαστεί να περιμένει έως το 2032 για να καλύψει αυτό το ποσό μέσω ετήσιων αυξήσεων 2,4%.
Σημειώνεται ότι βάσει ισχύουσας νομοθεσίας η προσωπική διαφορά συμψηφίζεται με τις εκάστοτε αυξήσεις έως ότου το ποσό μηδενιστεί.
Κούρεμα (Η στρατηγική του «κουρέματος» και τι σημαίνει στην πράξη). Ενα μερικό «κούρεμα» της προσωπικής διαφοράς έως 50%. Η μείωση αυτή θα επιτρέψει σε αρκετούς συνταξιούχους – ειδικά όσους έχουν μικρό υπόλοιπο προσωπικής διαφοράς, για παράδειγμα κάτω από 60 ευρώ – να την μηδενίσουν γρηγορότερα και να περάσουν, ίσως από το 2026, σε καθεστώς κανονικών αυξήσεων όπως όλοι οι υπόλοιποι.
Για να καταλάβουμε καλύτερα τι σημαίνει αυτό, αξίζει να δούμε ένα ενδεικτικό παράδειγμα: Συνταξιούχος που λαμβάνει σήμερα 883 ευρώ και έχει υπόλοιπο προσωπικής διαφοράς 42 ευρώ. Αν εφαρμοστεί μια αύξηση 2,4% (όπως φημολογείται), η προσωπική διαφορά θα περιοριστεί στα 22 ευρώ. Σε περίπτωση που «κουρευτεί» κατά 50%, αυτή θα μηδενιστεί και ο συνταξιούχος θα ξεκινήσει να παίρνει καθαρές αυξήσεις από το 2026. Σε περίπτωση πλήρους κατάργησης, ο ίδιος θα λάβει άμεσα αύξηση 21 ευρώ και η σύνταξή του θα αγγίξει τα 904 ευρώ.
Ποιοι «βγαίνουν μπροστά» και ποιοι πρέπει να περιμένουν
Οι αριθμοί αποκαλύπτουν τη μεγάλη εικόνα: Περίπου 90.000 παλαιοί συνταξιούχοι κάθε χρόνο ξεπερνούν σταδιακά την «παγίδα» της προσωπικής διαφοράς και εντάσσονται στο σύστημα ετήσιων αυξήσεων. Αν οι σημερινές τάσεις συνεχιστούν, τότε μέχρι το 2027 άλλοι 240.000 με 250.000 συνταξιούχοι θα έχουν πλήρως μηδενίσει αυτή τη διαφορά.
Ωστόσο, δεν είναι όλα ρόδινα για όλους. Υπάρχουν και εκείνοι που έχουν σημαντικά υψηλότερη προσωπική διαφορά – άνω των 200 ευρώ – και για τους οποίους ο χρονικός ορίζοντας μηδενισμού είναι πολύ πιο μακρινός. Οι προβλέψεις κάνουν λόγο για αναμονή ακόμα και 5 ετών, προτού αρχίσουν να βλέπουν πραγματικές αυξήσεις στο εισόδημά τους.
Ποιο είναι το κόστος για το Δημόσιο;
Η επέκταση των αυξήσεων και στους παλιούς συνταξιούχους δεν έρχεται χωρίς δημοσιονομικό βάρος. Αν η προσωπική διαφορά καταργηθεί συνολικά, το κόστος για τον ΕΦΚΑ εκτιμάται στα 580 εκατ. ευρώ, από τα οποία ήδη δαπανώνται 420 εκατ. για τις αυξήσεις των 1,8 εκατομμυρίων δικαιούχων.
Ωστόσο, το επιπλέον βάρος των 160 εκατ. ευρώ ενδέχεται να καλυφθεί από τα αυξημένα έσοδα του Ταμείου. Αυτά προέρχονται κυρίως από τον μεγαλύτερο αριθμό εργαζόμενων συνταξιούχων, οι οποίοι ενισχύουν τον ΕΦΚΑ με εισφορές, δημιουργώντας έναν νέο πόρο για τη στήριξη των αυξήσεων.
Ποιοι είναι οι «παλιοί» και γιατί μένουν πίσω;
Αξίζει να θυμίσουμε ότι η προσωπική διαφορά αφορά μόνο τους συνταξιούχους που αποχώρησαν από την εργασία τους πριν από την εφαρμογή του νέου συνταξιοδοτικού συστήματος τον Μάιο του 2016. Για εκείνους, οι παλαιοί υπολογισμοί οδηγούσαν σε υψηλότερες απολαβές σε σχέση με το νέο μοντέλο, με αποτέλεσμα να μην ενσωματωθούν απευθείας στις αυξήσεις.
Όσοι βγήκαν στη σύνταξη μετά τον Μάιο του 2016 δεν έχουν προσωπική διαφορά, καθώς η σύνταξή τους υπολογίζεται με βάση το νέο σύστημα και αναπροσαρμόζεται κανονικά κάθε χρόνο.
ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ 24/07/2025
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ:
5 Απαντήσεις
“Η προσωπική διαφορά δεν είναι προνόμιο – είναι παγίδα αδικίας”
Αξιότιμοι κύριοι,
Η κουβέντα για την προσωπική διαφορά στους παλαιούς συνταξιούχους, δηλαδή όσους αποχώρησαν πριν το 2016, παρουσιάζεται συχνά σαν «τεχνικό θέμα» ή σαν «μεταβατικό μέτρο». Όμως δεν είναι τίποτα από αυτά. Είναι θεσμοθετημένη αδικία, σε βάρος ανθρώπων που πλήρωσαν εισφορές επί δεκαετίες, με το παλιό ασφαλιστικό καθεστώς, και σήμερα αντιμετωπίζονται ως «εμπόδιο» στη δημοσιονομική ισορροπία.
Αντί να επιβραβεύονται για τη συνεπή τους πορεία στην εργασία και την κοινωνική ασφάλιση, οι παλαιοί συνταξιούχοι:
Αποκλείονται από τις ετήσιες αυξήσεις που δίνεται στους υπόλοιπους.
Διασύρονται σχεδόν δημόσια ως «υπερπληρωμένοι».
Και τελικά αναγκάζονται να βλέπουν το εισόδημά τους να χάνει συνεχώς αγοραστική αξία, χωρίς καμία προοπτική ουσιαστικής αναπροσαρμογής.
Ρωτάμε ξεκάθαρα:
Γιατί ο συνταξιούχος του 2015 θεωρείται «λιγότερο δικαιούχος» από αυτόν του 2017, παρότι πλήρωσε τα ίδια ή και περισσότερα χρόνια εισφορών;
Ποιος έχει το ηθικό δικαίωμα να του πει: «θα περιμένεις μέχρι το 2032 για να δεις 50 ευρώ αύξηση, επειδή… έτσι σε υπολογίσαμε»;
Γιατί το κράτος θεωρεί τη «διαφορά» μεταξύ παλιού και νέου υπολογισμού συντάξεων πρόβλημα του συνταξιούχου, και όχι δική του ευθύνη για αλλαγή κανόνων στη μέση του παιχνιδιού;
Η απάντηση είναι απλή: Γιατί οι παλαιοί συνταξιούχοι δεν θεωρούνται πια “πολιτικά ενεργοί”. Γιατί πολλοί από αυτούς είναι ηλικιωμένοι, κουρασμένοι, και δεν διαδηλώνουν πια. Γιατί η κοινωνία, αντί να σταθεί δίπλα τους, σιωπά μπροστά στην πιο υποκριτική ανισότητα της μεταμνημονιακής περιόδου.
Το 2023, η κυβέρνηση παραδέχτηκε ότι το 75% των παλαιών συνταξιούχων δεν πήρε καμία αύξηση, παρά την ακρίβεια και την ανατίμηση. Και το 2024, εξετάζει μεν την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς – αλλά πότε; Από το 2026 και βλέπουμε…
Και μέχρι τότε;
Θα συνεχίσουμε να μιλάμε για «ανάπτυξη» και «στήριξη της τρίτης ηλικίας»;
Θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε 420 εκατ. ευρώ για προσωπική διαφορά που δεν ενσωματώνεται, απλώς συντηρεί την αδικία;
Ή θα προχωρήσουμε σε ένα δίκαιο, καθολικό σύστημα συνταξιοδοτικής αναπροσαρμογής, χωρίς ημερομηνίες διάκρισης και χωρίς “παλιούς” και “νέους” πολίτες;
Η προσωπική διαφορά πρέπει να καταργηθεί πλήρως και άμεσα, όχι σταδιακά και επιλεκτικά. Οι συνταξιούχοι δεν είναι αριθμοί σε πίνακα – είναι άνθρωποι που στήριξαν το ασφαλιστικό σύστημα, όχι για να τους πετάξει στο περιθώριο, αλλά για να τους σεβαστεί όταν έρθει η ώρα.
ΣΗΜΕΡΑ 29/07/25 ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΗΚΑΝ ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ………….. ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΤΙ;;;;; ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ Ε[ΕΙΓΟΝ,,,,,,, ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΠΟΝΤΑΙ;
Μετά την 17:00 με 18:00 σήμερα θα μπουν
Αν μηδενιστεί η προσωπική διαφορα για τους παλιούς, τότε οι νέοι θα αδικούνται γιατί θα παίρνουν χαμηλότερη σύνταξη από τους παλιούς. Η λύση είναι η καταργηση μεν για τους παλιούς, η αυξηση δε για τους νέους, για να φτάσουν στα επίπεδα των παλιών, ώστε όλοι να ξεκινούν από το ίδιο επίπεδο. Μπερδευτήκατε?
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ και κάποιος που βάζει το θέμα σωστά για όλους. Συμφωνώ να καταργηθεί η προσωπική διαφορά και ότι είναι άδικο να μην παίρνεις αύξηση τόσα χρόνια, άλλα 1ον) πότε θα καλυφθεί το κενό του συνταξιούχου του 2019 πχ με αυτόν του 2016 που έχουν ίδια σταδιοδρομία, ίδια προέλευση και διαφορά 100 – 200 – 300 η και παραπάνω ευρώ στην σύνταξη; και 2ον) με το σημερινό σύστημα οι νέοι συνταξιούχοι (μετά το 2019)πόσα χρόνια χρειάζονται να πάρουν τα ίδια με τούς συνταξιούχους του 2016 και πριν;